Enerverende Open Dag in het Watersnoodmuseum
Dit jaar wordt herdacht dat het 70 jaar geleden is dat de dijken doorbraken door een combinatie van harde wind en hoge waterstand. Ook hebben we recentelijk geleerd dat het onderhoud van de dijken te wensen overliet omdat iedereen druk bezig was met de wederopbouw na de Tweede Wereld oorlog.
De dijken braken door in de nacht van zaterdag op zondag 1 februari 1953. In grote delen van Zeeland, Zuid-Holland en het Westen van Noord-Brabant stond het water in de steden, dorpen en omstreken. Vele mensen werden in hun slaap verrast door het water andere zochten hoger gelegen delen van het huis op maar kwamen toch om omdat het huis door de kracht van het water instortte.
De communicatie in die tijd was nog niet zo goed als tegenwoordig en de telefoonlijnen liepen nog bovengronds en die palen waren geknapt door de storm of de kracht van het water.
Antennes hersteld
Zondagmiddag, nadat de eerste zendamateurs hun kapot gewaaide antennes hersteld hadden en contact hadden gelegd met hun collega amateurs in andere delen van het land kwam langzaam het besef hoe groot de ramp was.
Vele amateurs stelden hun shack beschikbaar aan de autoriteiten en zaten soms 24 uur of langer achter elkaar zelf achter de zender. Op deze manier konden alle boodschappen doorgegeven worden vanuit uit de overstroomde gebieden naar de hulpverleners en de coördinerende instanties zodat hulp en hulpgoederen naar de juiste plaats gebracht kon worden met helikopter, vliegtuigje of boot. Vanuit heel het land, zelfs vanuit Friesland kwamen amateurs met hun zenders om hier in Zeeland een plaats toegewezen te krijgen vanwaaruit ze hun hulp konden verlenen met het boodschappen versturen van de burgemeester of politie naar het coördinatiecentrum in Den Haag.
Dit is het verhaal dat ik vele malen verteld heb op zaterdag 4 februari 2023 aan de vele bezoekers van de open dag in het watersnoodmuseum te Ouwerkerk. Meer dan 3000 bezoekers zijn er deze keer geweest en ze werden door een mooie groep van zendamateurs opgewacht die samen het verhaal konden vertellen, lieten zien hoe er vroeger met de flessenzender contact gemaakt werd, (en nu ook), hoe we tegenwoordig verbindingen maken en wat wij doen als er nu weer een noodsituatie uitbreekt waarbij onze amateurs van de DRCO naar de gemeentehuizen en brandweerposten vertrekken om te assisteren.
Morsesignaal
Een groot deel van de dag klonk het morsesignaal van onze gast Bill WB4WB door de zaal heen, hij werd geassisteerd door Frank PE1EWR. Later ging Robert PA3GEO samen met Frank verder. Ook Tjerk PA0SBV en Cor PA0AM lieten zich niet ongehoord. Soms in CW maar meestal in AM werden er vele verbindingen met Nederlandse amateurs gemaakt. Piet PA0CWF heeft met zijn oude militaire set ook vele CW-verbindingen gemaakt.
Achter de DRCO tafel konden we Bram PD1ABK, Ben PD1MRZ, Wouter PB1WL en René PA3CKP vinden. Wijnand PA3HFJ, Michel PD4AVO, Menno PD1ML en ik, Karin PA2KM vertelden de bezoekers het bovenstaande verhaal. Dan PA1FZH en Yermolai PD0TZ stonden dit jaar elders in het museum. Er is een vaste opstelling gemaakt over de rol van de zendamateurs en daarin is de originele flessenzender opgenomen maar ook de grote zender van de opa van Yermolai, PA0TZ, die daar in Breda 72 uur achter gezeten heeft om de berichten vanuit het rampgebied door te sturen naar Den Haag.
Veel bezoekers waren weer zeer verrast en ze hebben weer veel geleerd van hun bezoek aan onze ruimte. “Nooit geweten”, was een veel gehoorde opmerking.
Aan het eind van de dag gingen thuis moe maar voldaan de benen omhoog en konden we weer terug kijken op een enerverende maar mooie dag.
De foto’s van deze dag zijn uiteraard te bekijken in het Fotoboek.
